Je houdt veel ballen in de lucht.
Je regelt, zorgt, presteert, probeert het goed te doen — voor iedereen.
En ondertussen schuift jouw eigen behoefte steeds een stukje verder naar achteren. Naar ooit.
(Ooit... als het rustiger wordt. Ooit... als je weer energie hebt.)
Maar wat als dat moment maar niet komt?